In de intieme poppenvoorstelling Granm’ma (‘oma’ in het Sranantongo) verbeeldt theatermaker Wensley Piqué de laatste dagen van zijn oma.

Het idee voor Granm’ma ontstond toen Wensley zijn oma voor het eerst sinds lange tijd bezocht in Paramaribo. “Van het beeld uit mijn jeugd – een Hof van Eden met fruitbomen en een mooi huis – bleek weinig over. Mijn oma woonde alleen in een vervallen huisje. Maar haar levenslust was ze niet kwijt. Energiek begon ze aan elke nieuwe dag.” Hij besloot een tijd voor zijn oma te zorgen, gedreven door een gevoel van verantwoordelijkheid en medeleven, maar ook uit nieuwsgierigheid. Hoe kun je in deze omstandigheden opstaan en de dag tegemoet treden met een lach?

Met ingetogen poppenspel, waarin hij volledig samensmelt met zijn personage, brengt Wensley in zestig minuten een liefdevolle ode aan zijn oma en geeft hij ons een intiem kijkje in haar laatste dagen. Er zit levensenergie in alledaagse handelingen als het opschudden van een kussen of de verwondering om een gasaansteker die ze te dicht bij haar neus houdt. Door de liefdevolle wijze waarop Wensley de pop bespeelt, haar uit bed helpt, een pangi (Surinaamse klederdracht) helpt ombinden en met haar door de ruimte danst, zien we ook een kleinzoon die zijn oma begeleidt in haar laatste levensfase.

De Cultuurvlogger bezoekt deze voorstelling en zodra hij deze voorstelling heeft bezocht verschijnt er een verslag op de blog. Meer informatie over deze voorstelling of de volledige speellijst vind je via ROSE stories.