Essentieel binnen Het Nationale Ballet-repertoire zijn de grote, avondvullende, klassiek-romantische balletten. Naast succesvolle internationale producties die het gezelschap hiervan de afgelopen ruim zestig jaar uitbracht, heeft het vooral ook eigen interpretaties het licht doen zien. Een van de belangrijkste mijlpalen daarbij was Rudi van Dantzigs Zwanenmeer uit 1988, dat ook internationaal nog steeds als een van de mooiste versies van dit ‘ballet der balletten’ wordt beschouwd.
Voor zijn bewerking van de beroemde klassieker liet de voormalig artistiek directeur zich met name inspireren door Tsjaikovski; door zijn muziek, maar ook door zijn brieven en dagboeken. Van Dantzig respecteerde de overgeleverde delen van de ‘standaardversie’ van Marius Petipa en Lev Ivanov uit 1895, maar koos voor het overige voor een minder oppervlakkige, meer menselijke interpretatie, waardoor zijn productie uitblinkt in emotionele zeggingskracht.
Liefde en misleiding zijn de trefwoorden in Het Zwanenmeer. Siegfried, een jonge prins met de ziel van een dichter, ontmoet ’s nachts aan een meer een witte zwaan, Odette, en hij belooft haar – en daarmee zijn idealen – trouw te zullen blijven. Maar eenmaal terug in zijn paleis laat Siegfried zich verleiden door tovenaarsdochter Odile, die zich als zwarte zwaan heeft vermomd. Te laat beseft Siegfried zijn vergissing. Na een aangrijpend weerzien met Odette sterft hij de verdrinkingsdood.
Zoals Petipa voor Het Zwanenmeer werd bijgestaan door Ivanov, zo deed Van Dantzig een beroep op multitalent Toer van Schayk. Van Schayk choreografeerde de kleurige volksdansen die in de derde akte Siegfrieds verjaardagsfeest opluisteren. Daarnaast tekende hij voor de imponerende decors en kostuums, waarvoor hij zich liet inspireren door de ‘gouden’ schilderijen van de zeventiende-eeuwse Hollandse Meesters.
De Cultuurvlogger bezoekt de voorstelling op zaterdag 25 maart 2023. Zijn verslag vind je in laten op de blog. Meer informatie over de voorstelling of kaartjes kopen? Dat kun je doen via Het Nationale Ballet.
Foto door Marc Haegeman