Zwarte Lente is een indringende, poëtische theatervoorstelling van regisseur Espen Hjort over liefdesverdriet, afscheid en het einde van de natuur. Een zoektocht naar acceptatie van het onvermijdelijke voor twee acteurs en een muzikant. Zwarte Lente begint als twee geliefden (Mees Borgman en Dries De Sutter) uit elkaar gaan. De man gaat naar buiten om tot zichzelf te komen, zoekt rust in de natuur. Maar alles wat groen is, alles wat leeft, is verdwenen. Hoe moet hij nu verder?
Foto: Benning & Gladkova
Foto: Benning & Gladkova
Tijdens een doorwaakte nacht overdenkt hij zijn verbroken relatie en ontdekt waarom hij medeverantwoordelijk is voor de situatie waarin hij zich bevindt. Zwarte Lente is een hedendaagse parabel over de liefde en over de hardnekkige scheiding tussen mens en natuur.
“Het is hard nodig om nieuwe manieren van mens-zijn te vinden, om onszelf te begrijpen ten opzichte van de wereld om ons heen, want de consequenties van de tweedeling mens-natuur zijn onaangenaam helder geworden” aldus Espen Hjort.
Foto: Benning & Gladkova
De verbinding tussen lichaam en landschap
De intieme relatie tussen de wereld en ons innerlijk landschap is een terugkerend thema in het werk van Espen Hjort. Zijn voorstellingen zijn typerend in hun drama: geen groots dramatisch conflict, maar een mens in conflict met zichzelf en de wereld. Met Zwarte Lente maakt Espen Hjort zijn debuut als toneelschrijver en zet hij zijn onderzoek naar ecologie en theater voort. Stel dat de relatie tussen mens en natuur een liefdesrelatie is - wie verlaat wie? Verlaat ik jou of jij mij? Wie moet de leegte vullen als jij weg bent? Wil de natuur wel met ons door? Willen wij door met de natuur? Wie zijn we zonder elkaar?