Na 100 jaar werken, is er eindelijk ruimte om te praten. Tijd om het Chinees-Indische restaurant een eervolle plek in de Nederlandse geschiedenis te geven.
Voor Chinees-Indisch restaurant Hong Kong is het doek gevallen. Het tijdperk is over. Weg is het eerste Hollandse uiteten, de eerste afhaal. Nooit meer babi pangang, foe yong hai of tjap tjoy op zondagavond. Maar wat is er gebeurd met de eeuwig glimlachende, zwijgende vrouw die je witte bakjes meegaf vanachter de toonbank? En met haar lieve dochtertje, dat er altijd vrolijk kroepoek stond in te pakken?
In Happy in Holland doorbreekt de volwassen dochter Happy het stilzwijgen. Wie is haar moeder eigenlijk? Wat wilde ze van het leven? Wie zou haar ideale dochter zijn geweest? Wat volgt is een aaneenschakeling van luchtige botsingen tussen moeder en dochter, waarin we alles te horen krijgen, maar het meeste onuitgesproken blijft.
Regisseur Char Li Chung en schrijvers Sun Li en Tjyying Liu zijn restaurantkinderen van het eerste uur. Op de brokstukken van het Chinees-Indische restaurant gaan ze in deze ontwapenende voorstelling samen op zoek naar de wortels van hun bestaan. Hoe koester je het verleden, als je er eigenlijk alleen maar heel hard van wil wegrennen? Een liefdevol vaarwel, zoals alleen zij dat kunnen.
De Cultuurvlogger was aanwezig bij de première en zag een prachtig stuk en schreef ook een recensie. Wil je meer weten over de cast, creatives of de speellijst, dan kun je kijken op de website van Rose Stories.
