Charlie en the Chocolate Factory de Musical brengt échte magie naar het theater
Margot de Heide / Studio Flabbergasted.
11 september 2022, DeLaMar Theater - Charlie and the Chocolate Factory. Het is het 3de kinderboek dat Roald Dahl schreef en nu brengt de Theateralliantie deze heerlijke magische voorstelling naar Nederland. Deze musical was al te zien op Broadway en op West End, maar nu dan op onze eigen podia.
Toen ik hoorde dat Charlie and the Chocolate Factory weer als musical naar Nederland kwam werd ik meteen weer helemaal nostalgisch. Deze musical was zo ongeveer de eerste musical die ik zag eind jaren ‘90, toentertijd naar Nederland gehaald door het toenmalige Stichting Jeugd Musical Amsterdam, nu Nationaal Jeugd Musical Theater. Het is de voorstelling waardoor ik verliefd werd op musicals en waardoor ik zelf uiteindelijk ook in verschillende musicals mocht gaan spelen.
Het is een verhaal dat iedereen volgens mij wel kent. Maar voor wie het niet kent.. in het kort: Charlie, het jongetje uit een arm gezien dat alleen maar kan dromen over snoep en chocola. Natuurlijk komt dit ook omdat er in de stad waar hij woont een mysterieuze snoepfabriek staan. Die van Willy Wonka, de geheimzinnige chocolatier. Als er op een dag een wedstrijd wordt uitgeschreven waarin staat dat de vinders van vijf gouden wikkels in de chocoladerepen van Wonka een rondleiding door de fabriek winnen staat de wereld op zijn kop. Ieder kind ter wereld wil natuurlijk naar binnen, maar Charlie wilt het meer dan iedereen. Maar de eerste vier wikkels worden al snel door snotneuzen en verwende kinderen gevonden, omdat hun ouders alle repen op kopen, of omdat ze valsspelen. De vijfde wikkel wordt gelukkig door Charlie gevonden en hij mag naar binnen in de magische fabriek. Wat ze binnen aantreffen overtreft al hun verwachtingen. Terwijl tijdens de rondleiding bijna alle kinderen verdwijnen omdat ze niet luisteren, de regels niet volgens of gewoon ronduit opstandig zijn, blijft Charlie over aan einde en krijgt hij van Willy Wonka de hele fabriek. Wonka kan niet altijd de fabriek blijven runnen, dus zocht hij een opvolger.
De Nederlandse productie is een feest om naar te kijken. Vanaf de eerste scene stap je in de magische wereld van Dahl en je komt daar niet meer uit. In die eerste scene zie je de pagina’s van een boek uit zichzelf omslaan en verschijnt er uit ‘het niets’ de hoed van Willy Wonka en weet je ‘daar gaan we!’ En dit maakt de voorstelling ook zo leuk voor ouders en kinderen. Waar de ouders zich kunnen verkneukelen omdat ze weten wat er gaan komen, weten de kinderen in de zaal nog helemaal niet wat ze te wachten staan, maar gaan ze meteen aan.
De kindercast (oranje) is ijzersterk in hun spel, zang en overtuiging. Noah Fontijn, die tijdens de première Charlie speelt, doet dat fenomenaal en kan het enthousiasme over snoep en de oprechtheid die een echte Charlie moet hebben probleemloos overbrengen.
De hele eerste helft is de weg naar de chocoladefabriek. We leren hier dat Charlie arm is en in een piepklein huisje woont met zijn moeder en zijn vier grootouders, die al ‘45 jaar’ samen in één bed liggen. De grappen die hier worden gespeeld komen allemaal aan. Van een norse Opa Willem die van alles het slechte in ziet, tot scheetjes onder de dekens en Opa Jakob die alle verhalen uit zijn duim zuigt, alles valt hier mooi samen.
Wanneer de wedstrijd wordt uitgeschreven en het eerste kind zijn wikkel vindt gaat de zaal helemaal los. We krijgen namelijk eerste een introductie van Rick Bok en Lakshmi Gajadin als nieuwsreporters en we schakelen eerst over naar Mevrouw Slok en haar zoon Casper Slok die met volledige fanfareband opkomen en in de hele zaal is het één groot feest. Anne-Marie Jung speelt Mevrouw Slok met verve, maar iets anders kun je bijna niet van Jung verwachten.
Na dit feestje schieten we nog langs een verwende Veruca Peper en haar rijke pappie, een criminele Joris Teevee en met een leuke moderne toevoeging Violet Beauderest als ‘kauwgum girl’. Een echte influencer die beroemd wilt worden met haar vader ‘Meneer Beauderest, gespeeld door Kevin Klein. Een vader die probeert cool te zijn en alles en iedereen op beeld moet hebben. Deze vertolking was spot-on en ik geloof dat we allemaal wel iemand kennen die zo met z’n kinderen om gaat. Net voor de pauze stelt Willy Wonka zichzelf voor en gaan we de fabriek in.
Helaas valt de helft na de pauze een beetje tegen met hoe sterk de eerste helft was. Hoewel de magie van de voorstelling daar echt nog wel is met een chocoladerivier, noten-selecterende eekhoorns, mega-televisiekamers en een olifantensnoepmachine, voelt de tweede helft toch wat minder snel aan. De grappen sluiten minder goed aan en waar de kinderen voor de pauze nog strak geregisseerd waren, zie ik hier na de pauze toch af en toe hier en daar een vraagteken op een gezicht.
Ook verdwijnen er vier kinderen in buizen, gaten en vallen, maar de reactie voelt echt blasé. Niemand is echt in paniek als er kinderen verdwijnen en ook voelt er erg weinig ruimte om nog aan de kant van de kinderen te staan. In de boeken van Roald Dahl zijn vaak de volwassenen de slechteriken en ik zou net wel een diepere laag willen zien waar de kinderen zo vervelend zijn, omdat hun ouders hun niet goed hebben opgevoed. Dus dat het niet aan de kinderen ligt, maar echt aan de ouders.
En nog een andere keuze die ik gek vond, is die van de verhaallijn waar het ‘geluk’ uit de voorstelling wordt gehaald, maar waarbij Willy alles in scene lijkt te zetten om de fabriek aan Charlie te geven. Waar in het boek Charlie echt geld vindt en met geluk aan zijn wikkel komt, wordt het hier door Wonka in scene gezet. De euro vindt Charlie, omdat Willy hem op straat legt als zwerver verkleed. Wanneer Charlie dan ook nog eens in de fabriek roept ‘Maar jij was toch die zwerver’ en daarmee aangeeft dat hij dus al die tijd al wist dat Willy hiermee bezig was, valt voor mij wel een beetje de magie weg. Charlie is bijna ‘te slim’ voor de voorstelling en daarmee valt zijn onschuld een beetje weg.
“Je wilt gewoon nog een keer!”
In de tweede helft zien we ook de komst van de Oompa Loempa’s. De helpers die voor Willy Wonka in de fabriek. Al sinds boek is geschreven en vooral sinds de komst van de eerste film in 1971 zijn deze al omringd met problemen. Ze zouden teveel aan slavernij doen denken en Roald Dahl heeft dan ook voor de film uitkwam een nieuwe versie van het boek uitgebracht om de referenties aan Afrika eruit te schrijven. Maar ik was dus erg benieuwd hoe ze hier neergezet zouden worden. Uiteindelijk is er gekozen om te werken met pantomime. De ‘Oompie-Loompies’ (ga naar de musical om dit te snappen) dragen een soort académique met een hoge hoed en zijn wit geschminkt. Ze lijken hierdoor op de schaduw van Willy Wonka. Ik snap de keuze, maar ik had misschien iets kleurrijker verwacht.
De voorstelling eindigt magisch met de iconische glazen lift die boven het publiek uit zweeft en ik zie meerdere kinderen in de zaal hun ogen uit hun hoofd kijken.
Charlie and the Chocolat Factory de Musical kan ik iedereen met kinderen aanraden of aan alle volwassenen die zich weer even kind willen voelen. De spelers zijn rete-goed, de muziek is iconisch en wordt live gespeeld! De kostuums zijn prachtig, de kinderen die meespelen zijn onmiskenbaar goed. Je wilt gewoon nog een keer. Nu nog even de tweede helft net zo strak regisseren als de eerste helft en dan heb je een voorstelling die echt niet onder doet voor West End of Broadway. Al met al krijg je een fantastische voorstelling voorgeschoteld en zul je lachen, klappen en meeleven met deze heerlijke musical.