Deze 4 musea bezocht ik tijdens #MuseumMonday in juni.

De eerste maand waarin in #MuseumMonday in het leven riep zit er alweer op. Elke maandag in de maand juni startte ik mijn week in een museum en dat deelde ik met jullie in mijn Instagram Stories. Mocht je me nou nog niet volgen op Instagram doe het dan meteen en dan mis je nooit meer een #MuseumMonday!

8 juni - Stedelijk Museum Amsterdam
Nam June Paik - The Future is Now

5C88EF85-DFA3-48AD-BF44-EDC856213347.jpg

Deze tentoonstelling wilde ik al een hele lange tijd heen. Vorig jaar al, toen de tentoonstelling in het Tate Modern in London te zien was, maar helaas lukte het me toen door een druk schema niet om deze tentoonstelling te gaan zien. ‘The Furture is Now’ is een grote overzichtstentoonstelling van het werk van Nam June Paik. En zoals Stedelijk Museum hem noemt: kunstenaar, visionair en pionier.

Paik zag al vroeg in wat de impact van massamedia zouden zijn. Zo introduceerde hij de term ‘elektronische snelweg’ en voorspelde daarmee al in de jaren zeventig de toekomst van communicatie in het huidige internettijdperk. Zijn werk is multidisciplinair, experimenteel, innovatief en speels en van grote invloed op de generaties na hem.

De tentoonstelling The Future is Now volgt zijn artistieke loopbaan in vijf decennia met zestien zalen, aan de hand van grootschalige installaties, zoals TV Garden en Sistine Chapel, video sculpturen, bewerkte televisietoestellen, maar ook vroege partituren en robots.

Nam June Paik werd in Seoul geboren, maar woonde en werkte ook in Japan, Duitsland en de Verenigde Staten. Zijn omzwervingen overtuigden hem ervan dat landsgrenzen en culturele verschillen irrelevant zijn in een wereld die steeds meer onderling verbonden is. Paiks kunst weerspiegelt deze globale verbondenheid en zijn fascinatie met de filosofie en tradities van zowel oosterse als westerse culturen. Zijn vernieuwende werk omvatte vele artistieke genres. Hij was pionier op het gebied van videokunst, maar richtte zich ook op performances, muziek en televisie-uitzendingen. Bovendien neemt Paik deel aan de Fluxus-beweging, een internationaal netwerk van kunstenaars, musici, performers en specialisten uit uiteenlopende disciplines. De tentoonstelling besteedt ruimschoots aandacht aan de vele samenwerkingen met onder andere componist John Cage, choreograaf Merce Cunningham, celliste Charlotte Moorman en kunstenaar Joseph Beuys. Het Stedelijk Museum had een lange relatie met Paik. Al in 1977 had de kunstenaar zijn eerste solotentoonstelling in het Stedelijk. Een jaar later werd zijn baanbrekende werk TV Buddha door het Stedelijk aangekocht, dat de basis legde voor een belangwekkende collectie time-based media. Ook neemt hij met Hommage aan Stanley Brown deel in 1984 aan de tentoonstelling The Luminous Image, een uitgebreid overzicht van hedendaagse videokunst. Het Stedelijk gaf daarmee podium aan dit nieuwe medium en verzamelde als een van de eerste musea werk van videokunstenaars waaronder dat van Paik.

De tentoonstelling is nog te zien tot en met 23 augustus 2020 en tickets boek je hier!

15 juni - Anne Frank Huis - Amsterdam

32077863175_812b4fd32f_o.jpg

Het Anne Frank Huis. Wat moet ik hier nou nog meer over zeggen? Nou ja. Behalve dan dat ik nog NOOIT in het Anne Frank Huis was geweest! En dat als Amsterdammer. De lange rijen met toeristen stonden me altijd tegen en ik heb wel eens de tip gekregen dat ik op een regenachtige woensdagochtend in februari moest gaan, dat het dan wel te doen was. Maar zo ver was het nog niet gekomen.

Dus toen de musea weer open mochten, maar de toeristen nog niet in zicht waren heb ik meteen mijn museumjaarkaart tevoorschijn gehaald en heb ik een tijdslot voor mezelf geboekt! En je raadt het al: ik was al eerste het museum in en kon alles op mijn gemak bekijken en de audiotour volgen.

Ook je bezoek boeken? Dat doe je hier.

22 juni - Rembrandthuis - Amsterdam
Hier. Zwart in Rembrandts tijd.

Een tentoonstelling die in deze tijd waarin de strijd tegen ongelijkheid en discriminatie zo ontzettend belangrijk is en ik dus zeker niet aan me voorbij wilde laten gaan. Want ook in het zeventiende-eeuwse Nederland waren er zwarte mensen aanwezig,…

Een tentoonstelling die in deze tijd waarin de strijd tegen ongelijkheid en discriminatie zo ontzettend belangrijk is en ik dus zeker niet aan me voorbij wilde laten gaan. Want ook in het zeventiende-eeuwse Nederland waren er zwarte mensen aanwezig, in de buurt waar Rembrandt woonde en het Rembrandthuis staat, maar ook in de kunst.

“Lang is dit onderbelicht gebleven, onterecht. In deze tentoonstelling kom je oog-in-oog met portretten van zwarte mensen. Hoe beeldden kunstenaars ze af? En kunnen we er achter komen wie ze zijn? HIER. Zwart in Rembrandts tijd gaat over bijzondere kunstwerken en beeldvorming, over herkenning en erkenning.

Wat valt op in de kunstwerken door Rembrandt en vele van zijn tijdgenoten? De stereotypen die later het beeld van zwarte mensen zouden bepalen, zijn nog niet overheersend. Bovendien zijn zwarte personen niet alleen bijfiguren met een ondergeschikte rol, maar vaak juist het centrale onderwerp van het kunstwerk.

De tentoonstelling vertelt ook de verhalen achter de kunstwerken. Tussen circa 1630 en 1660 was er een kleine gemeenschap van vrije zwarte mensen in de omgeving van de Jodenbreestraat, in Rembrandts buurt. Door recent onderzoek weten we nu veel meer over deze Afro-Amsterdammers. In dezelfde periode zijn zwarte mensen ook het vaakst in kunstwerken weergegeven zonder negatieve stereotypering, maar gewoon zoals ze waren.

HIER. Zwarte kunstenaars nu

In hedendaagse kunst speelt zwart een heel andere rol dan in de zeventiende eeuw. Nu zijn er zwarte kunstenaars die reflecteren op hun eigen identiteit. En als er zwarte mensen zijn afgebeeld, weten we wie het zijn. Van beide kanten is er nu zeggenschap, van maker en geportretteerde. In de tentoonstelling komt nieuw en bestaand werk te hangen van tien toonaangevende hedendaagse makers, waaronder Iris Kensmil, Iriée Zamblé en Charl Landvreugd.

Hollandse Meesters Her-zien

Hollandse Meesters Her-zien is een groeiende fototentoonstelling door curator Jörgen Tjon a Fong, waarbij prominente Nederlanders van kleur in de huid kruipen van hun 17de en 18de-eeuwse voorgangers. Deze indringende en trotse portretten zijn gemaakt in de stijl van Rembrandt en zijn tijdgenoten. Speciaal voor Museum Het Rembrandthuis zijn vier nieuwe portretten gemaakt van onder andere Humberto Tan, Jeangu Macrooy, Tania Kross en Daniël Boissevain. De foto’s zijn gemaakt door Cigdem Yuksel en Ahmet Polat (voormalig Fotograaf des Vaderlands) in de Oude Kerk en in Museum Het Rembrandthuis. Drie portretten zijn te zien in Rembrandts oude huis, één portret is opgenomen in de tentoonstelling HIER. Zwart in Rembrandts tijd.

HIER. Zwart in Rembrandts tijd is van 6 maart t/m 6 september 2020 te zien in Museum Het Rembrandthuis. De tentoonstelling is geïnitieerd door gastconservatoren Elmer Kolfin en Stephanie Archangel, de vormgeving ligt in handen van Raul Balai en Brian Elstak. Er zijn bij deze tentoonstelling multidisciplinaire avondprogramma’s op diverse locaties. Ook verschijnen een publicatie bij WBOOKS en een zine over hedendaagse zwarte kunstenaars.

29 juni - Museum Ons’ Lieve Heer op Solder Amsterdam

Een volledige roze kerk in het hartje van Amsterdam. Op de wallen om precies te zijn. Op de bovenste twee verdiepingen van een goed bewaard grachtenhuis uit de 17e eeuw. Voor mij was dit een beetje een ‘trip down memorylane’, omdat ik hier ook (volg…

Een volledige roze kerk in het hartje van Amsterdam. Op de wallen om precies te zijn. Op de bovenste twee verdiepingen van een goed bewaard grachtenhuis uit de 17e eeuw. Voor mij was dit een beetje een ‘trip down memorylane’, omdat ik hier ook (volgens mij) meerdere malen bezoekjes bracht met school. En dit museum verdient meer bezoekers dan er waren toen ik er was. Dat waren er namelijk 0, terwijl dit zo een ontzettend tof stukje Amsterdamse geschiedenis is.

“De kerk is gebouwd in opdracht van de toenmalige eigenaar van het pand: de welgestelde katholieke koopman Jan Hartman (1619-1668). Hij woonde er met zijn gezin in de periode dat openbare katholieke vieringen in Nederland officieel verboden waren. De protestanten hadden in 1578 de macht in de stad overgenomen. De rooms-katholieken – zo’n twintig procent van de Amsterdamse bevolking in de zeventiende en achttiende eeuw – komen dan op het tweede plan. Zij kunnen voor de mis niet meer terecht in officiële kerken; die zijn voortaan voor de protestantse eredienst bestemd.”

Ook een kijkje nemen in de volledig roze kerk? Alle informatie vind je hier!

De komende maand zal ik weer elke maandag (wanneer het lukt) mijn week beginnen in een museum. Want je week beginnen vol met creativiteit en schoonheid is zeker iets dat ik wil bevorderen! Dus hou vooral mijn Instagram @MarcoDreijer in de gaten, zodat je live mee kan kijken in mijn stories!

Vorige
Vorige

MEMENTO MORI is een heuse trip en een waar cadeautje

Volgende
Volgende

In beeld: Rendez-Vous in Museum Voorlinden