‘Hoe Ensemble, Ensemble 2 laat zien hoe verrot de Nederlandse Musical-cultuur is’

Afgelopen maandag bezocht ik het Delamar Theater in Amsterdam voor de voorstelling 'Ensemble, Ensemble 2'. Na het succes van de eerste editie was ik benieuwd wat deze tweede editie zou brengen. Het concept is eenvoudig maar krachtig: castleden uit diverse producties van het seizoen brengen samen de mooiste klassiekers en vergeten parels uit het musicalrepertoire ten gehore, zonder afleiding van choreografie of decorwisselingen. Het resultaat is pure samenzang zoals bedoeld door de componist. Hoewel ik enorm heb genoten van de voorstelling, werd ik tegelijkertijd geconfronteerd met een dieper liggend probleem: de verrotte staat van de Nederlandse musicalcultuur.

De kracht van 'Ensemble, Ensemble 2'

De voorstelling bracht een indrukwekkende groep zangers op het podium. Onder de muzikale leiding van Jeroen Sleyfer en repetitor James Pollard, lieten zij het publiek genieten van zowel bekende als minder bekende musicalnummers. Wat deze voorstelling zo uniek maakt, is de focus op de muziek zelf. Zonder afleidingen van grootschalige producties konden de stemmen en de emotie van de nummers volledig tot hun recht komen. Dit zorgde voor een intieme en krachtige ervaring. En voor iemand zoals ik, die echt heel erg van musicals houdt, is dit eigenlijk een avond om niet te missen. Het horen van nummers die je zo ontzettend dierbaar zijn is zo bijzonder. Maar ook het (opnieuw) ontdekken van musicalnummers die je nooit eerder hoorde is zo tof.

Daar tegen over staat dat in Nederland de musicalcultuur gedomineerd wordt door enkele grote titels die keer op keer terugkeren. Denk aan 'Mamma Mia', die bijna jaarlijks in de theaters te zien is. Door alle ‘bekende’ musicals te maar blijven spelen blijft er weinig ruimte over voor minder bekende, maar even boeiende musicals zoals 'The Pirate Queen', 'The Scarlet Pimpernel' of 'Ragtime'. Deze musicals krijgen geen kans omdat ze 'niet bekend genoeg' zouden zijn. Dit creëert een vicieuze cirkel: musicals worden niet bekend omdat ze niet gespeeld worden, en ze worden niet gespeeld omdat ze niet bekend zijn. En hierdoor wordt het Nederlandse musical-landschap eentonig. Ik vind dat jammer… ik zou het een verrijking vinden als we hier ook een soort 'off-broadway’ cultuur zouden kunnen creëren.

Waarom meer experiment goed zou zijn

Een diverser aanbod aan musicals zou een positieve invloed hebben op zowel de cultuur als de artistieke groei in Nederland. Er zijn verschillende redenen waarom het stimuleren van meer experiment in de musicalwereld goed zou zijn:

Een breder aanbod aan musicals draagt bij aan de culturele educatie van het publiek. Door kennismaking met diverse stijlen, verhalen en muziekgenres, kunnen toeschouwers hun culturele horizon verbreden. Musicals zoals 'Ragtime' en 'The Pirate Queen' bieden bijvoorbeeld historische en maatschappelijke perspectieven die het publiek kunnen verrijken en inspireren. Dit vergroot niet alleen de waardering voor het musicalgenre, maar ook voor theater en kunst in het algemeen.

Meer experimentele en diverse producties bieden artiesten en creatives de kans om te groeien en nieuwe dingen te proberen. In een landschap waar voornamelijk bekende titels worden opgevoerd, is er weinig ruimte voor innovatie. Experimenten met nieuwe verhalen, muziekstijlen en theatrale vormen kunnen leiden tot creatieve doorbraken en de ontwikkeling van unieke talenten. Dit zorgt voor een dynamische en bloeiende theatergemeenschap waarin kunstenaars voortdurend worden uitgedaagd en gestimuleerd.

Economische Diversificatie.

Het risico van het op de planken brengen van minder bekende musicals kan economisch gezien juist vruchten afwerpen. Hoewel bekende titels gegarandeerde publieksmagneten zijn, kan het aanbieden van een breder scala aan producties een diverser publiek aantrekken. Dit kan nieuwe doelgroepen aanspreken die zich misschien minder aangesproken voelen door de mainstream musicals. Bovendien kan positieve mond-tot-mondreclame en media-aandacht voor unieke en kwalitatief hoogwaardige producties zorgen voor onverwachte successen aan de kassa.

Door een divers musicalaanbod te presenteren, kunnen theaters en producenten helpen bij het opbouwen en ontwikkelen van een trouw en gevarieerd publiek. Mensen zijn vaak nieuwsgierig naar nieuwe ervaringen en verhalen, en door hen de kans te geven om onbekende musicals te ontdekken, kunnen theaters een dieper en langduriger engagement creëren. Dit kan leiden tot een meer betrokken en loyaal publiek dat openstaat voor verschillende soorten producties.

Het openen van de Nederlandse musicalcultuur voor meer experiment kan ook leiden tot vruchtbare internationale uitwisselingen. Door het opvoeren van buitenlandse, minder bekende musicals, kunnen Nederlandse theaters in contact komen met internationale theatermakers en producenten. Dit kan leiden tot samenwerkingen, coproducties en de introductie van Nederlandse producties in het buitenland. Zo wordt Nederland deel van een wereldwijd netwerk van theaterinnovatie.

Creatieve Vernieuwing

Tot slot stimuleert experiment in de musicalwereld creatieve vernieuwing. Het introduceren van nieuwe concepten, technologieën en vertelvormen kan de hele industrie vooruit helpen. Denk aan het integreren van multimedia, interactieve elementen of grensverleggende thema's. Dit soort innovaties kunnen de toekomst van de musicalvorm bepalen en ervoor zorgen dat het genre relevant en boeiend blijft voor toekomstige generaties.

Kortom, meer experiment in de Nederlandse musicalcultuur zou talrijke voordelen opleveren. Het zou niet alleen leiden tot een rijkere en meer diverse culturele ervaring voor het publiek, maar ook bijdragen aan de artistieke en economische groei van de theatersector. Laten we daarom pleiten voor een musicalcultuur die durft te experimenteren en te vernieuwen, voor een levendige en dynamische toekomst.

Conclusie

'Ensemble, Ensemble 2' liet mij zien hoe krachtig en indrukwekkend musicals kunnen zijn, zelfs zonder de franje van grootschalige producties. Het is tijd dat Nederland meer ruimte maakt voor diversiteit en experiment in het musicalaanbod. Producenten, theaters en beleidsmakers moeten risico's durven nemen en nieuwe, minder bekende musicals een kans geven. Alleen zo kan de Nederlandse musicalcultuur groeien en bloeien. Als liefhebber van musicals hoop ik dat we in de toekomst kunnen genieten van een breder en rijker aanbod aan producties.