We moeten luisteren

Twee jaar geleden begon ik mijn podcast We Moeten Praten. Omdat ik geloof dat we moeten praten, juist over de confronterende en oncomfortabele zaken van het leven. ‘We Moeten Praten’ is bedoeld om een gesprek aan te gaan, maar er zit natuurlijk ook een ander component in een gesprek: luisteren. De laatste tijd valt het me op dat de balans tussen deze twee soms ver te zoeken is. Er wordt veel gepraat, maar niet even veel geluisterd. 

Men staat klaar om hun mening over dingen te geven, terwijl ze er soms eigenlijk zo weinig vanaf weten. Onderwerpen waar ze zelf geen ervaring mee hebben, zich niet in hebben verdiept, maar wel een mening over hebben. Hoe komt het dat men op zo’n moment liever de eigen mening deelt in plaats van te pauzeren, 'ik weet het niet' te zeggen en te luisteren naar iemand die er meer vanaf weet? Natuurlijk mag je een mening hebben. Iedereen mag een mening hebben. Met het schrijven van dit stuk heb ik ook een mening,  ironisch genoeg over mensen die altijd klaar staan met hun mening. 

Het bewust luisteren, of het gebrek eraan, komt bij mij vooral naar boven in gesprekken over feminisme, antiracisme of lgbtq+-rechten. Ik vind het in dit soort gesprekken belangrijk om te luisteren naar mensen die hier meer ervaring in én mee hebben dan ik, die meer onderzoek ernaar gedaan hebben dan ik, die zich er meer in verdiept hebben dan ik. Ik kanvan deze mensen zoveel leren wanneer ik echt naar ze luister in plaats van mijn eigen mening over de bühne te gooien. En natuurlijk hoor ik dan af en toe ook een stemmetje in mijn hoofd dat heel graag een eigen verhaal wil vertellen, maar dan haal ik even diep adem en luister ik weer naar het gesprek waar ik in zit.

HOODLAB_TEAM2020_© TOMMYKÖHLBRUGGE 20-06-16 _DSC6726-2.jpg

Waar is de nieuwsgierigheid gebleven? Waarom springen we op de meningentrein in plaats van op de nieuwsgierigheidstrein? Er is zoveel te ontdekken en te leren van mensen die meer van iets af weten dan jij: de nieuwe werelden die er voor je open kunnen gaan door het stellen van vragen en aandachtig luisteren. Wie weet, misschien wordt het binnenkort wel We Moeten Luisteren in plaats van We Moeten Praten.

Deze column is geschreven door creatief strateeg, project manager en podcaster Nikki Neervens en is onderdeel van de serie ‘De Makerscolumn’ die wekelijks hier verschijnt. Meer zien van Nikki Neervens?

Nikki Neervens

Creatief strateeg, project manager en podcaster.
Hoi, mijn naam is Nikki Neervens. Mijn pronouns heb ik nog steeds niet helemaal uitgevogeld, dus gebruik vooral gewoon degene die jij chill vind. Ik houd van lange middagdutjes, zwemmen in de zee en chocolade ijs. Maar iets waar ik ook van houd en wellicht interessanter is voor deze blog is het dekoloniseren van onze samenleving. Dat doe ik door middel van mijn podcast We Moeten Praten waarin ik mijn eigen wit privilege, racisme en kolonialisme onderzoek.”

https://www.nikkineervens.com
Vorige
Vorige

Mount Rushmore

Volgende
Volgende

Robin Nimanong verkent met Bodyscan 223 diens queer identiteit in een toekomst vol technologie