Technopera: ‘ Een nieuw hoofdstuk voor elektronische muziek èn opera!’
‘Remember me… Remember me…’, dit horen we in de aria die gezongen wordt in de Utrechtse Stadsschouwburg en uit de mond komt van klassieke zanger ‘Maayan Licht’. Nou herinneren zal ik het me zeker, want het is hier op deze koude zondagmiddag, 29 november 2020 om 16:00, dat ik de toekomst van de opera aanschouw.
Technopera, het eerste elektronische muziekopera gezelschap van Nederland komt uit de koker van Dolf van Langelaar en hij doet tevens de regie. Verder is de muziek van Kardi Paseyan, bestaande uit Milan van Keulen en Joost van Vlimmeren, is het sound design van de hand van Charley McNelly en doet Manouk Martens de productie.
Zodra ik de zaal binnenloop voel ik het al: ‘hier gaat iets bijzonders gebeuren’. Of dat iets goed of slecht is valt dan altijd nog maar te bezien. We lopen langs de zaal van de schouwburg, door een gang en gaan achter in het theater door een deur. Het optreden vindt plaats in een soort repetitieruimte. Althans, zo lijkt het.
Foto door Remco Vellinga.
Man met een missie
We zitten coronaproof allemaal individueel in een stoel met een eigen tafeltje en op 1,5 meter van elkaar vandaan. Uiteindelijk begint de voorstelling, gaan de lichten uit en betreed de regisseur, Dolf zelf, het podium. Iets dat je natuurlijk niet vaak ziet. Hij neemt ons mee in zijn verhaal. Dit idee dat enkele jaren geleden ontstond, popte enkele maanden geleden in de tuin van zijn ouders tijdens de lockdown weer in zijn hoofd. ‘Ik sta hier niet als regisseur, niet als oprichter, maar als maker met een missie'‘, spreekt hij. Woorden waar ik warm van word. Wanneer er een missie ergens achter zit, dan belooft dat vaak veel goeds.
‘Elektronische muziek zorgt bij een hele generatie voor verbondenheid. Als ik met mijn vrienden op een festival sta dan voel ik mij helemaal vrij, dansen, nieuwe vrienden maken. En ik ben niet de enige' vervolgt hij zijn verhaal, “Daartegenover staat dat voor veel van mijn generatiegenoten opera een ver-van-hun-bed-show is.” Jammer vindt hij, want zelf houdt Dolf enorm van opera. Er komt alles bij kijken, drama, kostuums, decor en de verhalen zijn tijdloos. Hier komt dus die missie om de hoek kijken: deze werelden samen laten vloeien. Een mooi streven.
Voorstelling met een boodschap
Wat daarna volgt is een korte, maar KRACHTIGE voorstelling van twee dj’s, een klassieke zanger, een sounddesignes en zelfs props, en decor. Decor dat bestaat uit een catwalk in het midden van de ruimte waarvan het publieke aan beiden kanten zit. Uit het plafond schuiven buizen op een neer, dat in combinatie met licht zorgt voor een speels aangezicht op de muren.
We horen dus een emotionele aria waarin vooral de woorden ‘Remember me..’ naar voren komen en steeds herhaald worden. Het is een mysterieus aangezicht. De zanger lijkt onrustig, trek zijn jas ook uit en zijn stem versterkt de dreigende beats die uit de boxen voortkomen.
De voorstelling eindigt bijna helemaal in het donker, terwijl zanger Maayan Licht een zaklamp erbij pakt en plots verschuift één van de muren omhoog. We zitten helemaal niet in een repetitieruimte! We zitten op het podium al de hele tijd en met die zaklamp schijnt Maayan een lege schouwburg in. Een treurig aangezicht. Vooral na de woorden ‘Remember me’.
Opeens voelt de hele voorstelling als een roep om de cultuursector levend te houden. Is die niet stervend? Wat ik wel weet, is dat is dit de toekomst van de opera is, dat opera dan nog niet bang hoeft te zijn dat het vergeten wordt. Daar gaan Dolf en zijn team wel voor zorgen.
Wil je Dolf en zijn team blijven volgen? Dan kan dat via hun website! Wij zijn fan en blijven Technopera zeker volgen.. To be continued..