De kunst van het toegeven aan onze driften: Christian laat het zien.

22 februari 2023, C., Hoofddorp - Ik heb onlangs de voorstelling Drift van Christian Eijkelenburg bijgewoond en kan nu met overtuiging zeggen dat Christian zeker een plek verdiend in mijn lijst van favoriete theatermakers. De voorstelling draait om het thema van menselijke driften en verlangens en onderzoekt hoe we deze accepteren of onderdrukken in onszelf. Een avond vol humor, energie en een tikkeltje hysterie, maar daar houden we van.

Wat meteen opvalt bij Drift is de unieke combinatie van verschillende kunstvormen. Elektronische beats, kleurrijke visuele beelden en theatrale driftbuien worden samengevoegd met eigenzinnige verhalen en filosofische uitbarstingen, wat resulteert in een absurdistische, maar ook intrigerende en enigszins verwarrende reis door de menselijke psyche.

Zoals netjes is stelt van Eijkelenburg zich eerst even voor: Christiaan met één a, hij/hem, theatermaker, heeft een hekel aan spoken word, en is een goed mens. Wat volgt is een reeks aan scenes waarin we een kijkje krijgen in alle thema’s waar de pornosnor dragende Spice Girls-liefhebber zich mee bezig houdt, denk aan cancelen, yuppen, internettrollen, groen consumentisme en masculiniteit. Zo leren we in de eerste scene dat Christian graag zijn eigen DIY-macramé hanger wil ophangen en dat de stoere buurman met zijn boor dat niet hoeft te doen. Wat volgt is een scene in de Praxis waarin we zien dat van Eikelenburg echt wel een boor kan aanschaffen en zijn echt klusjes kan doen. Als een echte man, want dat is wat echte mannen doen. Toch?

In een andere scene bespreekt van Eijkelenburg lastige onderwerpen in de cancelquiz en bekritiseerd daarmee meteen de cancelcultuur. Moeten we mensen meteen cancelen of zit er soms wat meer achter? We zien bijvoorbeeld een foto van een kip en krijgen de vraag of het een zij, een hij of non-binair is. Christian reageert met overtuiging ‘vrouw’, maar wordt door de voice-over afgestraft: “Non-binair, de kip wilt worden aangesproken met ‘hen’.”

Eén van de andere scenes die mij gaat blijven is de scene over ‘toeval’ algoritmes en over de wens om allemaal als individueel te leven. We willen allemaal zo uniek zijn, dat veel yuppen vooral toch allemaal hetzelfde doen, rijden een VanMoof, gaan naar Lowlands, luisteren naar Schaamteloos Randstedelijk en Christian speelt dit heerlijk uit in een driftbui in de enige natuurwijnwinkel in Amsterdam.

Het is duidelijk dat de voorstelling is gemaakt met een sterke visie en een diepe artistieke expressie. Het publiek wordt meegenomen op een reis die hen confronteert met hun eigen trekjes. Je zou het een beetje Havermelkelite de Musical kunnen noemen, zonder dat er wordt gezongen. (Al wordt er wel gerapt!)

In het kort is Drift een absolute must-see voor iedereen die op zoek is om zijn eigen driften te onderzoeken en bovendien een avondje hardop wilt lachen. Van Eijkelenburg is één van de makers die ik op de voet volg en wiens voorstellingen ik altijd MOET zien. Dus neem deze tip van me aan en koop een kaartje.