Kirsten van Teijn: Van Heilig Heiloos Hockeymeisje naar Lekker op de Lesboot!

Foto door Casper Koster.

Cabaretier en theatermaakster Kirsten van Teijn heeft lekker lopen (s)experimenteren en het resultaat is: ze heeft een vriend én een vriendin, maar die hebben dat weer niks met elkaar en dit zorgt voor komische, maar ook ongemakkelijke situaties en die zijn nu gebundeld in haar nieuwe voorstelling: (S)experiment.

In een gevulde Amsterdamse Kleine Komedie zitten we er helemaal klaar voor. Ik heb goede vriendin Giovanna van Zwieten mee en we zitten op rij 5, stoel 2 en 3, en zijn er helemaal klaar voor. Een voorstelling over sex en Gio en ik zijn erbij. Het thema van de avond is glitter en daar hebben de meeste mensen wel aan mee gedaan. Ik heb een compleet glitterpak aan, Giovanna heeft een prachtige zilveren jurk aan en al haar sieraden glinsteren. Ik zie dat sommige mensen een glitterboa hebben omgehangen of zelfs kerstballen in hun oren hebben. Ik hou er toch van. Wat minder van mensen die een dresscode gewoon aan hun laars lappen, maar daar zal ik nu niet al teveel aandacht aan besteden.

Burgertrut

Het was helemaal niet het plan van Kirsten om in deze situatie te eindigen. Sterker nog, als je aan haar 5 jaar geleden had gezegd dat ze over 5 jaar op de Lesboot in Amsterdam (No men allowed) Pirde zou vieren, dan had ze je misschien wel in je gezicht uitgelachen. Want ze viel helemaal niet op vrouwen. ‘Iewl, bah, en moet dat?!’ riepen haar hockeygenootjes toen ze nog in Heiloo de Pride op een televisiescherm bekeek tijdens een hockeyfeest. Even daarvoor had ze nog even met de Hockeystick van Pieter Jan (of Henk-Klaas of Kees-Jan ofzo) lopen spelen.

En nu dan? Ja, ze bevoer juist eindelijk een rustige liefdeszee met haar vriend. Had een getraumatiseerde hond geadopteerd en woonde in een gemiddeld dorp in Nederland. Zo eentje waar iedereen gemiddeld 1,8 kind heeft. Een burgertrut was ze en dat had ze compleet omarmd.

Maar toen tijdens een avondje ‘wijnen, wijnen, wijnen’ met haar vriend en ‘een’ vriendin gebeurde er wat anders. Kirsten voelde zich geheel aangetrokken tot deze vriendin. Spannende dingen gebeuren, maar een trio kwam er niet van. (sorry vriend van Kirsten)

Tekst loopt door onder video.

Geen uitzondering meer

Nu kan ik hier wel de hele voorstelling gaan uittypen, maar dat lijkt mij niet helemaal de bedoeling, want die voorstelling kun je gewoon zelf gaan zien in het theater. Voor iemand die al wat langer in de LGBTQIA+ community rondloopt is deze voorstelling op-zich niet ‘spannend’ of ‘nieuw’. Ik loop al jaren tussen de polyamoreuze relaties, open relaties, mensen die van lesbisch, naar queer en biseksueel gaan, rond en het is meer regelmaat dan uitzondering, dus de shock factor van deze voorstelling is voor mij wel weg.

Wat wel een feest der herkenning is voor mij zijn de voice-overs die af en toe Kirstens energieke performance onderbreken. ‘Scharen jullie dan ook?’ ‘Doen jullie dan ook trio’s?’ ‘Hebben jullie ook dan met z’n drieën een relatie?’ - allemaal vragen die Kirsten naar haar hoofd krijgt. Soms van wildvreemden. Hoe vaak ik wel niet de vraag heb gekregen of ik dan het ‘mannetje’ of het ‘vrouwtje’ kun je niet meer op twee handen tellen. En inderdaad vaak krijg je de vraag ongeveer 10 minuten nadat je iemand hebt leren kennen. En geloof me maar: ‘na tien minuten vragen aan iemand hoe je neukt is gewoon echt een beetje raar’ - hetero, bi, gay of alles daaromheen.

Tekst wordt af en toe afgewisseld met nummers gezongen door Kirsten en de soundscape is ontworpen door bovengenoemde vriend. Wat jammer is, is dat de nummer vrij algemeen overkomen en niet persé aansluiting vinden met hetgeen op dat moment gezegd word in de show. Ook moet de geluidstechnicus nog even aan de schuifjes schuiven, want door de harde muziek is Kirsten nauwelijks hoorbaar en moest ik mij echt goed focussen op de tekst.

Al met al is het een zeer vermakelijke voorstelling en krijgt Kirsten de zaal goed mee. Ik vraag me af hoe deze voorstelling wordt ontvangen als ze niet in ‘Wokum’ (woke - mokum) speelt. Als je als partner gevoelens hebben die aansluiten bij die van Kirsten, maar dit niet aan je partner durft te vertellen dan zou ik zeggen: tickets kopen en meenemen! Wie weet welke gesprekken er gestart gaan worden.

Sowieso mag er van mij een open gesprek worden gevoerd over het openbreken van de liefdeshokjes waaronder wij als samenleving nog allemaal gebukt gaan en Kirsten zorgt hier in die anderhalf uur in dat zwart-witte zuurstok pak van der echt voor een mooi pleidooi voor vrije liefde. Terug naar de tijd flower power?