MoMu viert de schilders van de mode: de artistieke kracht van make-up- en haarartiesten in een multimediale tentoonstelling waarin licht, kleur, kunst, mode en make-up elkaar ontmoeten.

In de najaarstentoonstelling Maskerade, make-up & Ensor worden Ensors ideeën rond de maskerade, (valse) koketterie, verleiding, misleiding, het artificiële en het vergankelijke doorgetrokken naar vandaag. MoMu viert de schilders van de mode: het vakmanschap en de onuitputtelijke creativiteit van make-up- en haarartiesten in een multimediale tentoonstelling waarin licht, kleur, kunst, mode en make-up elkaar ontmoeten.

In het najaar van 2024 presenteert het Museum Plantin-Moretus Ensors staten van verbeelding over Ensors opmerkelijke grafische avontuur. De jonge Ensor experimenteert enkele jaren uitbundig met etstechnieken. Zelf zegt hij hierover: “Oefening baart kunst! Zeker voor het etsen. Ervaring ontbreekt en vereist herhaalde probeersels en inspanningen.”

In korte tijd ontwikkelt Ensor een unieke benadering van het medium. Met voorgangers als Rembrandt in zijn achterhoofd slaat Ensor een geheel eigen weg in. Zijn atelier wordt een proeflabo voor experimenten waar ook het toeval soms een rol speelt.

Met werk uit ruim vijf decennia, verdeeld over meerdere verdiepingen, gaat de tentoonstelling Anti-Fashion dieper in op Shermans fascinatie voor mode en de wisselwerking tussen haar vrije werk en opdrachten uit de modesector. Sinds de jaren tachtig werkt ze regelmatig samen met beroemde modehuizen als Comme des Garçons, John Galliano en Balenciaga en tijdschriften als Vogue, Interview en Harper’s Bazaar. Zonder belangstelling voor glamoureuze modefotografie, maakt ze provocerende foto’s van personages die nauwelijks mooi te noemen zijn. Zo stelt ze gevestigde schoonheidsidealen ter discussie.

Ensors fantasierijke geest neemt je op sleeptouw door zijn wondere universum van woeste visioenen, carnaval en zwanse. In Ensors voetsporen volg je hoe hij zijn creativiteit ontplooit, om uit te groeien tot een rebelse gamechanger. Die zelf de spelregels van de kunst bepaalt. Hij stapt daarbij resoluut weg van het klassieke Europese schoonheidsideaal, en het impressionisme dat hem eerst zo fascineerde. Om uiteindelijk anderen te beïnvloeden met zijn droombeelden of expressieve kleurkeuzes, zoals Emil Nolde. Ensors stoutste dromen toont die artistieke evolutie via de grote mijlpalen die Ensors carrière bepaalden. Voor het eerst zij aan zij met Claude Monet en Auguste Renoir, van wie hij de lichteffecten afkijkt, zelfs al vindt hij de inhoud van hun werk te braaf.