Mailles: ‘Elke vrouw een ander verhaal, maar allemaal verbonden.’

Het Holland Festival is ook voor De Cultuurvlogger officieel van start gegaan. De komende tijd zal ik 8 voorstellingen recenseren/ beschrijven voor jullie. En deze keer blog ik voor jullie over de Mailles van Dorothée Munyaneza. Een podium vol met krachtige en maatschappelijk betrokken vrouwelijke kunstenaars.

10 juni 2021. Terug naar Internationaal Theater Amsterdam op het Leidseplein, maar anders dan bij de voorstelling L’Étang die ik eerder al voor jullie recenseerde neem ik deze keer niet plaats in de Rabo zaal, maar in de originele grote zaal van Internationaal Theater Amsterdam. Sowieso al een cadeautje en ik raad dan ook ten zeerste aan iedereen aan om een keertje een kaartje te kopen voor welke voorstelling dan ook in deze zaal.

Terug naar de voorstelling. Mailles. Want hoe mooi de zaal ook is, ik kom natuurlijk niet om naar de muur te staren. Weefsel, dat is mat Mailles betekent, maar bovendien waar Mailles voor staat. Dorothée Munyaneza voelt namelijk een enorme verbinding met de vrouwen waar mee ze op toneel staat. Ze zijn namelijk net zo krachtig als zijzelf en ook maatschappelijk betrokken.

Als ik dit lees in de beschrijving van de show denk ik bij mezelf ‘hoe kan je je ook in 2021 nog niet maatschappelijk betrokken voelen?’, maar helaas wordt die gedachte snel weggedrukt door een andere gedachte: ‘het merendeel van de mensen is niet maatschappelijk betrokken!’. En dat is helaas waar.

Tekst loopt door onder foto.

De vrouwen waarmee Dorothée Munyaneza op het podium staat zijn Afrikaans, of hebben Afrikaanse roots, en spreken zich uit over hun ervaringen met geweld en onderdrukking. Tegelijkertijd vieren ze hun vrouwelijke kracht. Iedere vrouw vertelt haar verhaal in haar eigen taal, op haar eigen manier – van spoken word tot flamencodans. En dit is indrukwekkend.

In het bijzonder zou ik graag één spoken word-stuk willen uitlichten; het gaat over de vergelijking die wordt gemaakt tussen het leven van de spreker en haar vele (wat is veel? In dit geval 5) woonplaatsen en de mangrovebomen die vaak een opvallend boven de grond of het water uitstekend wortelstelsel bezitten en die voorkomen in tropische kustgebieden en rivierdelta’s met getijdewerking.

Het raakte me. Niet omdat ik me erin herkende, maar juist omdat het voor verduidelijk zorgde. Ik woon namelijk al mijn hele leven in Amsterdam, net zoals mijn ouders en opa’s en oma’s en dat is misschien tof, om een echte Amsterdammer te zijn, maar ik herken niet het gevoel om verschillende stukjes van jouw leven en geschiedenis op verschillende plekken te hebben liggen. Deze dame had dat wel. En ze vertelde dit zo mooi.

Ik vind het altijd een privilege als ik een kijkje krijg in het leven van iemand anders. En in deze show kreeg ik een kijkje in het leven van 6 andere personen. Door middel van tekst, muziek, beweging, kleding, maar vooral door middel van gevoel. En dat was fijn.

Wil je nou meer informatie over Mailles of het Holland Festival? Dat kan op de website van het Holland Festival. En bekijk voor de andere shows die ik ga zien de Cultuuragenda hier op de website! *Deze blog is geschreven in opdracht van het Holland Festival, maar zoals altijd met onafhankelijke pen geschreven.