Hilarische Griekse tragedie Transverse Orientation is ook nog visueel spektakel
De perfecte afsluiting van het Holland Festival 2021 was deze voorstelling. Humor gewikkeld in een prachtige mooie wikkel, want deze voorstelling was ook een cadeautje voor je ogen zo mooi was het. Ik zal deze regisseur de komende jaren nog wel volgen, want hoe leuk was dit?
Ivo van Hove en Internationaal Theater vertonen ‘Cultureel machogedrag’
Theater is er voor iedereen en de ene keer heb je zin in een luchtige musical en de andere keer heb je misschien behoefte aan een Griekse Tragedie vol dood en moord van 3,5 uur. Je weet het niet. Maar is er nou een behoefte aan dat tweede, dan is dit stuk perfect voor jou! En dan krijg je er nog echte vlammen, regen, zand en veel cultureel machogedrag bij!
In The Sheep Song worden we allemaal wat menselijker, schaap of niet.
The Sheep Song is een voorstelling waarin een schaap denkt voor meer gemaakt te zijn en mens wilt worden. Maar wat is menselijkheid en zijn wij het hoogst haalbare? In dit visuele spektakel kom je daar wellicht achter. Of niet, maar dan heb je in ieder geval schaapjes kunnen tellen.
‘Voor anderen in de rij staan is interessanter dan je denkt’ blijkt in La Codista
In de rij voor de kassa, in de rij voor het theater, in de rij voor het musea, in de rij voor het toilet. Een mens staat wat in de rij in zijn/ haar of hen leven. Dus wat als je er nou iemand voor kon betalen, iemand deed het en Marleen Scholten schreef er een grappige en interessante monoloog over.
‘Short Circuit is een uitdaging voor je oren’
Van snoeiharde technomuziek tot het subtiele geluid en lijnenspel van nauwkeurig aangeharkte zandkorrels. In een vast parcours door De School maak je in een kleine groep een rondgang door de verschillende, bijzondere ruimtes van het gebouw – van de fietsenkelder tot de oude klaslokalen en binnentuin. Iedere ervaring is uniek, iedere overgang schudt de zintuigen weer op een andere manier wakker.
Mailles: ‘Elke vrouw een ander verhaal, maar allemaal verbonden.’
Mailles; 6 vrouwen, allemaal verbonden door kracht en maatschappelijke betrokkenheid. In deze voorstelling mocht ik luisteren naar deze 6 verhalen en dat was een feest voor het oog en voor het oor.
Ine Aya. ‘Prachtig gezongen en toch met een schuldgevoel naar huis.’
Ine Aya is een prachtige opera over een serieus probleem: de ontbossing op het Indonesische eiland Kalimantan. Er wordt prachten gezongen en de bewegingen komen bij me binnen, maar vooral de data blijven bij me hangen, 1971 eerste houtkap, 1994 uitvinding van palmolie voor gebruik in de fabrieken, 1997 grote bosbranden.
‘L’Étang: Schizofrenie op het toneel.’
L’Étang; een prikkelende voorstelling door theatermaker Gisèle Vienne. Vergeet alles wat je weet over toneel en stap het verhaal in van Fritz, een jongetje dat zich genegeerd wordt door zijn ouders en daardoor zijn eigen dood in scene zet. Vienne maakt gewaagde keuzes die niet voor iedereen zijn en dit abstracte stuk zal voor de één kant nog wal raken, maar af en toe iemand inspireren en voor verwondering zorgen. Ieder zijn ding.