Hilarische Griekse tragedie Transverse Orientation is ook nog visueel spektakel
Het Holland Festival is ook voor De Cultuurvlogger officieel van start gegaan. De komende tijd zal ik 8 voorstellingen recenseren/ beschrijven voor jullie. En deze keer blog ik voor jullie over Transverse Orientation, een nieuwe voorstelling van de Griekste Dimitris Papaioannou.
Het is alweer tijd voor de laatste voorstelling van het Holland Festival 2021 en ik mocht naar Koninklijk Theater Carré om te kijken naar de voorstelling Transverse Orientation. En juist omdat het de laatste was en ik naar Carré mocht had ik hoge verwachtingen. Ohja! En de trailer die je hierboven ziet, ziet er ook al spectaculair uit.
Holland Festival over Transverse Orientation:
Na het grote succes van zijn voorstellingen The Great Tamer (2017) en Seit Sie (Neues Stuck 1) (2018) is Dimitris Papaioannou dus terug op het Holland Festival met zijn nieuwe werk Transverse Orientation. Zoals in al zijn werk staat het menselijk lichaam in het middelpunt. Behalve mooi en sterk is dat ook altijd nieuwsgierig en ergens naar op zoek. Verwijzend naar grote thema’s uit de kunstgeschiedenis en Griekse mythologie, stelt de regisseur levensvragen op een lichte manier aan de orde. In Transverse Orientation keert de nieuwe generatie zich tegen een levensgrote stier die symbool staat voor een gewelddadig soort verouderde macht. De stier wordt gedood, zoals de mythische held Theseus op Kreta de Minotaurus (half mens, half stier) doodde: in de hoop op een betere toekomst. Toch heeft Papaioannou bewondering en compassie voor de archetypes waarmee hij symbolisch afrekent: ‘Ze hebben de geschiedenis bepaald en gaven de mens richting.’ Met groot gevoel voor compositie, timing en humor is Transverse Orientation tegelijkertijd een ode aan, en een afscheid van voorouders.
Ik heb deze avond zo genoten en meteen vanaf de eerste seconden zat ik in de voorstelling. Terwijl ik dat zeker niet had verwacht op het moment dat ik plaats nam in de zaal. Ik zag een vrij leeg podium met een saaie witte achterkant met een trappetje en een TL-buis en dat was het; ik dacht dit word een abstracte voorstelling waar ik weer heel veel moeite voor moest doen om het te begrijpen en het is alles behalve dat.
Nou. Dat typ ik wel, maar ik denk dat er dus twee manieren zijn om deze voorstelling te bekijken. 1) Zoals ik het heb gedaan. Zonder voorkennis of dat ik de betekenis wist van wat ik precies zag, maar wel heb genoten van het visuele spektakel en de perfecte humoristische timing. Want ik heb vaak hardop zitten lachen! En ik zou niet eens meer kunnen vertellen waarom, want in het stuk wordt helemaal niet gesproken, maar echt fysieke komedie. En dat is echt heel moeilijk om te doen.
En de andere manier om deze voorstelling te zien zorgt misschien voor een extra laag. Zoals je hier boven kunt lezen zitten er wat verwijzingen naar de Griekse mythologie en wellicht als je die herkent, ik herkende er wel 1 of 2, zorgt dit voor dat het extra leuk is, maar in mijn bescheiden mening is dat niet eens nodig. Omdat de voorstelling gewoon ontzettend leuk is.
Een ander ding dat de mensen die wel vaker mijn recensie lezen weten is dat ik soms als er naakt verschijnt op toneel mijn aandacht verlies. Ik vind het niet altijd nodig, vooral als het wordt gebruikt als ‘shock-middel’ dan vind ik het vaak jammer. In deze voorstelling zien we 7 naakte mannen en één dame, maar in deze voorstelling past het gewoon en voelt het helemaal niet als ‘shock-middel’. In tegenstelling. Het wordt juist gebruikt als komisch middel, lichamen werken samen om weer 1 wandelend ander beest te worden. Het is echt magisch!
Dit is zo’n voorstelling die ik zo tof vind, dat ik de regisseur zeker ga blijven volgen en als hij weer een voorstelling gaat maken ik benieuwd ben of ik die ook tof vind. Al met al was dit de perfecte afsluiter van het Holland Festival voor mij en kijk ik nu al uit naar volgend jaar want dan bestaat het Holland Festival ook 75 jaar!
Tot volgend jaar.
Wil je nou meer informatie over Transverse Orientation of het Holland Festival? Dat kan op de website van het Holland Festival. En bekijk voor de andere shows die ik ga zien de Cultuuragenda hier op de website! *Deze blog is geschreven in opdracht van het Holland Festival, maar zoals altijd met onafhankelijke pen geschreven.
Musicalfilms hebben door de jaren heen de harten van kijkers veroverd met hun betoverende muziek, meeslepende verhalen en onvergetelijke uitvoeringen. Laten we een reis maken door de geschiedenis van de film en enkele van de meest memorabele musicalfilms verkennen die ons hebben laten zingen, dansen en dromen.