Als journalist moet je als laatste opstaan tijdens een staande ovatie om objectief te blijven. Maar waarom is het als publiek belangrijk om onderscheid te maken tussen applaus en staande ovatie? Lees verder om erachter te komen.

Het gebeurt iedereen wel eens. Een creatieve blokkade of zelfs een gehele blokkade. Je krijgt gewoon niks meer uit je handen. Zo ook Cheryl, maar zegt ze: terug naar de basis. Dan komt het goed!

Makerscolumn #42

Ze beginnen te hossen. Adembenemende dikke lichamen springen op en neer en bulderen het uit. De dalmatiërs blaffen uit enthousiasme. Het is een hels kabaal. Lachend komt iedereen tot stilstand.

Makerscolumn #29

Earth Overshoot Day is weer gekomen. De dag die tekent dat we ook dit jaar de aarde weer behandeld hebben als een avondje all you can eat sushi bij Sumo: volledig overgeconsumeerd. We vieren dat de aarde weer op is voor dit jaar, terwijl we nog een paar maanden moeten. Een dag die we verwelkomen met veel, nouja, van alles. Ook op de dag dat de aarde volledig geconsumeerd is, consumeren we lekker door. We minderen niet.

Makerscolumn #11

Als het goed is hebben jullie allemaal je rode potlood nog, en dat komt goed uit, want er staan weer nieuwe verkiezingen voor de deur. De tijd van oude machtspolitiek is voorbij. Dit keer gaan we het eens even helemaal anders doen. 

Makerscolumn #6

“Waar kunst en cultuur belangrijke maatschappelijke onderwerpen aan de kaak stellen, lijkt politiek mij alleen maar mooie verhalen te willen verkopen. Zo makkelijk smeer je mij niet iets aan.”

Makerscolumn #3

“Dus ik begrijp dat je na zes maal “JIJ LAFFE, PLATTE, HYPOCRIETE KLOOTZAK” - de openingszin van één van mijn favoriete monologen uit Medea - geneigd bent Veilig Thuis in te schakelen. En ik begrijp ook dat je hier, zelfs als theaterliefhebber, niet altijd op zit te wachten, maar als we zo doorgaan hebben we over een tijdje alleen nog maar silent-singers, awkward-actors, diminished-dancers.”

De Makerscolumn #2 door DEBORAH.

Dat we tegenwoordig eigenlijk alleen nog maar online leven is de redding en de vloek van deze tijd. Fijn dat mijn leven niet stopt bij de voordeur: niet zo fijn dat de reagurende kortpittige kapsels vanuit hun woonkamer in Venlo daar net zo over denken. Iemand als Trump mag geen toegang meer hebben tot Twitter, maar deze Facebookstrijders kunnen we blijkbaar het internet nog niet ontnemen. Kwestie van tijd, spreek ik mezelf dan bemoedigend toe.