De Nederlandse geschiedenis… iets om trots op te zijn, omdat we daarom nu zijn waar we zijn of is het iets om je voor te schamen? Omdat we daardoor zijn waar we nu zijn. Toneelgroep Oostpool weet er in ieder geval een hysterische, hilarische en intelligente voorstelling van te maken die je MOET zien!

De perfecte afsluiting van het Holland Festival 2021 was deze voorstelling. Humor gewikkeld in een prachtige mooie wikkel, want deze voorstelling was ook een cadeautje voor je ogen zo mooi was het. Ik zal deze regisseur de komende jaren nog wel volgen, want hoe leuk was dit?

Theater is er voor iedereen en de ene keer heb je zin in een luchtige musical en de andere keer heb je misschien behoefte aan een Griekse Tragedie vol dood en moord van 3,5 uur. Je weet het niet. Maar is er nou een behoefte aan dat tweede, dan is dit stuk perfect voor jou! En dan krijg je er nog echte vlammen, regen, zand en veel cultureel machogedrag bij!

In de rij voor de kassa, in de rij voor het theater, in de rij voor het musea, in de rij voor het toilet. Een mens staat wat in de rij in zijn/ haar of hen leven. Dus wat als je er nou iemand voor kon betalen, iemand deed het en Marleen Scholten schreef er een grappige en interessante monoloog over.

Van snoeiharde technomuziek tot het subtiele geluid en lijnenspel van nauwkeurig aangeharkte zandkorrels. In een vast parcours door De School maak je in een kleine groep een rondgang door de verschillende, bijzondere ruimtes van het gebouw – van de fietsenkelder tot de oude klaslokalen en binnentuin. Iedere ervaring is uniek, iedere overgang schudt de zintuigen weer op een andere manier wakker.

“May Evans zette haar verhalen en gedachtenspinsels om in zelfgeschreven, Nederlandstalige electropop. Haar nummers - vol pure, recht uit het hart-teksten - zijn gebaseerd op brieven die ze nooit verstuurde.”

Mailles; 6 vrouwen, allemaal verbonden door kracht en maatschappelijke betrokkenheid. In deze voorstelling mocht ik luisteren naar deze 6 verhalen en dat was een feest voor het oog en voor het oor.

Ine Aya is een prachtige opera over een serieus probleem: de ontbossing op het Indonesische eiland Kalimantan. Er wordt prachten gezongen en de bewegingen komen bij me binnen, maar vooral de data blijven bij me hangen, 1971 eerste houtkap, 1994 uitvinding van palmolie voor gebruik in de fabrieken, 1997 grote bosbranden.