Een gedurfde reis in de voetsporen van "De Man van La Mancha," maar met gemengde gevoelens

"De Man van La Mancha" brengt het tijdloze verhaal van de idealist Don Quichot tot leven, geïnspireerd op het beroemde boek van Miguel de Cervantes. Dit literaire werk, een van de grote meesterwerken uit de wereldliteratuur, speelt zich af in het Sevilla van de 16e eeuw, waar de genadeloze Inquisitie heerst.

Foto’s door Bart Grietens

Het verhaal begint wanneer de dichter Cervantes, samen met zijn medewerker, in de kerker wordt gegooid tussen armlastige gevangenen. Als nieuwkomers worden ze veroordeeld tot het inleveren van al hun bezittingen. Als vorm van verdediging besluit Cervantes het verhaal van Don Quichot tot leven te brengen. Don Quichot, een edelman die te veel ridderromans heeft gelezen, trekt eropuit vergezeld van zijn buurman Sancho Panza om grootse daden te verrichten.

De hernieuwde vertelling van "De Man van La Mancha" in Nederland is zonder twijfel een gewaagde en lovenswaardige onderneming. Het rijke en diepgaande verhaal, dat zijn wortels heeft in het meesterwerk van Miguel de Cervantes, heeft door de jaren heen verschillende interpretaties gekend, waaronder onvergetelijke bijdragen van iconen zoals Ramses Shaffy. De verwachtingen waren hooggespannen toen ik de zaal betrad, gevoed door mijn eerdere ervaringen met het betoverende ballet dat dit verhaal eerder tot leven bracht en wat ik zag bij Het Nationale Ballet.

De toevoeging van flamenco-invloeden aan deze eigentijdse enscenering voegde zeker een intrigerend element toe aan het bekende verhaal. Het ritme van de flamenco, dat als het kloppende hart van de voorstelling fungeert, transformeert de middeleeuwse kerker tot een levendig schouwspel waar verhalen verteld worden en muziek wordt gemaakt. Deze benadering geeft het verhaal een nieuwe en verfrissende dynamiek.

Het creatieve team, onder de bezielende leiding van regisseur Ruut Weissman, heeft een indrukwekkende cast samengesteld. Huub van der Lubbe als Cervantes/Don Quichot, Lucretia van der Vloot als Aldonza/Dulcinea, en Dragan Bakema als Sancho Panza brengen de personages tot leven met overtuigende vertolkingen. De muzikale begeleiding, onder leiding van Armand Dusault, creëert een prachtige soundscape die het publiek meeneemt op de emotionele reis van het verhaal. Het lichtontwerp van Marc Heinz draagt bij aan de visuele pracht en brengt de verschillende scènes tot leven.

Desondanks verliet ik de zaal met gemengde gevoelens. Ondanks de prachtige lichteffecten, genietbare dans en uitmuntende muzikale uitvoeringen, leek het geheel niet volledig samen te smelten tot een harmonieus geheel. Het was alsof de afzonderlijke ingrediënten van het recept geweldig waren, maar het uiteindelijke gerecht miste de beoogde samenhang.

Mijn verwachtingen waren mogelijk te hoog gespannen, en wellicht waren mijn herinneringen aan het betoverende ballet te sterk. Ik had gehoopt op een voorstelling die niet alleen eer betuigt aan de rijke geschiedenis van "De Man van La Mancha" maar ook nieuwe betekenis toevoegt aan dit tijdloze verhaal. Niettemin, voor liefhebbers van flamenco, muziek en dans, biedt deze voorstelling nog steeds een boeiende en unieke ervaring. Terwijl ik de zaal verliet met een mengeling van teleurstelling en bewondering, kon ik niet anders dan erkennen dat het opnieuw vertellen van zo'n geliefd verhaal altijd een uitdaging is, en deze productie verdient lof voor de gedurfde poging.

Meer weten over De Man van la Mancha of zelf je mening vormen na een bezoekje van deze voorstelling? Informatie vind je op de website van de musical.


Vorige
Vorige

Het zoete begin van Willy Wonka

Volgende
Volgende

‘COCK’ in Nederland: Daniel Cornelissen schittert in emotioneel relatiedrama